Bolesław Leśmian -biografia

Był poetą dwóch epok literackich: Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego z języka polskiego. Udało mu się stworzyć jedynie cztery tomiki: „Sad rozstajny” w 1912 roku, „Łąka” w 1920 roku, „Napój ciernisty” w 1936 roku oraz „Dziejba leśna” w 1938 roku. Ostatni tomik został wydany pośmiertnie. Aktualnie Bolesław Leśmian znajduje się w gronie tak wielkich poetów naszych czasów, jak: T.S. Eliot, czy Rainer Maria Rilke. W epoce dwudziestolecia jednak nie doceniono jego twórczości. Debiutował w Młodej Polsce i widziano w nim także epigona (naśladowcę i propagatora nieaktualnych idei) tej epoki. Autentyczne i poważne zainteresowanie poezją Leśmiana zaczyna się dopiero na początku lat trzydziestych, a jego talent oraz oryginalność zostały dostrzeżone, i wyróżnione członkostwem „Polskiej Akademii Literatury”, dopiero pod koniec życia poety.